کروموزوم فیلادلفیا در 95 درصد بیماران مبتلا به CML یافت می شود. این ترانسلوکاسیون در نتیجه انتقال دو طرفه ژن r از کروموزوم 22 و abl از کروموزوم 9 است. ژن حاصل از ترانسلوکاسیون یعنی bcr/abl در بررسی با PCR، عمدتا به دو در بیماران مبتلا به CML قابل مشاهده است. bcr/abl با اندازه های نوکلئوتیدی 234 bp و 304 bp این قطعه می توان با استفاده از PCR تکثیر و تشخیص داد. با این روش تشخیصی می توان یک سلول مبتلا را در میان یک میلیون سلول ردیابی کرد. اهمیت این روش کارایی آن در یافتن Minimal Residual Disease پس از پیوند مغز استخوان است. تشخیص RD در فاصله 12-6 ماه پس از پیوند یک فاکتور باارزش و مستقل برای پیش بینی احتمال عود در آینده است. در این مطالعه از تکثیر Multiplex nested RT-PCR برای شناسایی انواع ترانسلوکاسیونهای فیلادلفیا بر روی بیماران مبتلا به CML و بیماری که آلوژنیک مغز استخوان را دریافت کرده بود، استفاده شد. در این بیمار باند مربوط به bcr/abl ردیابی نشد و فقط بیان مربوط به مایکروگلبولین مشاهده گردید و به این وسیله MRD رد شد. همچنین تکنیک RD-PCR رقابتی جهت اندازه گیری بیان ژن bcr/abl راه اندازی گردید.

مقدمه: تعارض زناشویی با پیامدهای منفی فردی و اجتماعی بسیاری همراه است و شناسایی مداخلات مؤثر در بهبود آن حائز اهمیت است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر آمیختگی شناختی و اجتناب شناختی در زنان با مشکلات زناشویی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون-پس­آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان مراجعه­ کننده به مرکز روانشناسی مشاوره طلوع سلامت شهر تهران بود. از میان آنها، 32 نفر که نمره کمتر از 101 در مقیاس سازگاری زناشویی اسپانیر داشتند، انتخاب شده و در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برنامه درمانی شناختی رفتاری بر روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل تحت هیچ برنامه درمانی قرار نگرفت. قبل از شروع جلسات درمانی و بعد از آن، هر دو گروه  به پرسشنامۀ آمیختگی شناختی و پرسشنامه اجتناب شناختی پاسخ دادند. داده­ها با استفاده از نرم افزار 21-SPSS و از طریق آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که بعد از درمان شناختی رفتاری، نمرات آمیختگی شناختی و اجتناب شناختی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل تغییر  معنادار داشته است. اندازه اثر گروه بر متغیر آمیختگی و اجتناب شناختی به ترتیب 46% و 59% بود. نتیجه­ گیری: طبق نتایج، در طراحی برنامه­های مرتبط با ارتقای سلامت خانواده و روابط زوجین می­توان از درمان شناختی رفتاری به عنوان مداخله­ ای مؤثر در بهبود آمیختگی شناختی و اجتناب شناختی استفاده نمود.